ભૂલો પડ્યો છે
હે માનવ, શું કામ વલખાં મારે છે આમ તેમ તું?
લાગે છે કે દુનિયાની જંજાળમાં તું તો, ક્યાંક ભૂલો પડ્યો છે...
ભાન ભૂલી બેઠો છે તું તારી,
લાગે છે કે ખોટા સાથ સંગાથે તું તો, ક્યાંક માયાજાળમાં ડૂબેલો પડ્યો છે...
અસલ મકસદને ભૂલીને તું આજે,
લાગે છે કે દુનિયાની મોહમાયામાં તું તો, ક્યાંક ગુલતાન પડ્યો છે...
ભટકી ગયો છે ખરાં રસ્તાથી તું તો,
લાગે છે કે છતે માર્ગે તું તો, ક્યાંક અવળે રસ્તે ચડ્યો છે...
સમુદ્ર હોવા છતાં નજરની સામે તારા,
લાગે છે કે છતાં પાણીએ તું તો, ક્યાંક તરસ્યો પડ્યો છે...
સાન ભાન ભૂલી બેઠો છે આજે તું તારી,
લાગે છે કે પોતાની જાતથી તું તો, ક્યાંક વિખૂટો પડ્યો છે...
ભટકીને પંથ પોતાનો આજે તું તારો,
લાગે છે કે અસલ મુકામથી તું તો, ક્યાંક ઘણો જ દૂર પડ્યો છે...
અંધકાર છવાયો છે જીવનમાં તારાં,
લાગે છે કે છતે અંજવાળે તું તો, ક્યાંક નિરાધાર પડ્યો છે...
શું કહી સમજાવું તને હે માનવ,
લાગે છે કે તારાં કર્મોના લીધે જ તું તો, ક્યાંક જનમ મરણનાં ફેરામાં પડ્યો છે...
લાગે છે કે દુનિયાની જંજાળમાં તું તો, ક્યાંક ભૂલો પડ્યો છે...
ભાન ભૂલી બેઠો છે તું તારી,
લાગે છે કે ખોટા સાથ સંગાથે તું તો, ક્યાંક માયાજાળમાં ડૂબેલો પડ્યો છે...
અસલ મકસદને ભૂલીને તું આજે,
લાગે છે કે દુનિયાની મોહમાયામાં તું તો, ક્યાંક ગુલતાન પડ્યો છે...
ભટકી ગયો છે ખરાં રસ્તાથી તું તો,
લાગે છે કે છતે માર્ગે તું તો, ક્યાંક અવળે રસ્તે ચડ્યો છે...
સમુદ્ર હોવા છતાં નજરની સામે તારા,
લાગે છે કે છતાં પાણીએ તું તો, ક્યાંક તરસ્યો પડ્યો છે...
સાન ભાન ભૂલી બેઠો છે આજે તું તારી,
લાગે છે કે પોતાની જાતથી તું તો, ક્યાંક વિખૂટો પડ્યો છે...
ભટકીને પંથ પોતાનો આજે તું તારો,
લાગે છે કે અસલ મુકામથી તું તો, ક્યાંક ઘણો જ દૂર પડ્યો છે...
અંધકાર છવાયો છે જીવનમાં તારાં,
લાગે છે કે છતે અંજવાળે તું તો, ક્યાંક નિરાધાર પડ્યો છે...
શું કહી સમજાવું તને હે માનવ,
લાગે છે કે તારાં કર્મોના લીધે જ તું તો, ક્યાંક જનમ મરણનાં ફેરામાં પડ્યો છે...